Abstrakt

Przedmiotem artykułu są abrewiacje i akronimy w pracy tłumacza przysięgłego języka niemieckiego i polskiego. W pierwszej części autor definiuje terminy skrót i skrótowiec, prezentuje ich strukturę, a następnie podaje po kilka przykładów dla każdego z elementów brachygraficznych. Ponadto przedstawia w zarysie prace polskich i niemieckich leksykografów kodyfikujące skróty i skrótowce istotne z punktu widzenia tłumacza. Druga część artykułu poświęcona jest problemom związanym z rozszyfrowaniem, poprawnym zapisem i właściwą wymową oraz przekładem skrótów i skrótowców. Wszystkie trudności translacyjne odnoszące się do tłumaczenia abrewiatur i akronimów autor zilustrował licznymi przykładami wyekscerpowanymi z własnej praktyki translatorskiej, względnie pochodzącymi z tekstów przekładów tłumaczy przysięgłych lub kandydatów do tej profesji. Ponadto autor na koniec pokazał na podstawie jednego polskiego akronimu możliwe techniki jego tłumaczenia na język niemiecki.